تصویر سازی را می توان استفاده از همه ی حواس برای بازسازی یا ساخت تجربه ای در ذهن تعریف کرد. اصولا تصویر سازی ذهنی شکلی از تمرین ذهنی است. تمرین ذهنی در کتاب روانشناسی ورزشی، این گونه تعریف شده است : به کار گیری تجسم ورزشکاربرای بهبود عملکرد بدنی است که در اینجا به جای تمرین در میدان، تمرین در ذهن انجام می گیرد. در تصویرسازی ذهنی ورزشکار خود را در موقعیت اجرای ورزشی با تمام حواس (بینایی، شنوایی، بویایی و …) مجسم می کند. تصاویر این تجسم باید شامل:اجرای موفقیت آمیز ورزشکار و احساس رضایت ورزشکار از عملکردش باشد. ماکسول مالتز مؤلف کتاب «روان‌شناسی تصویر ذهنی» ازتصویر سازی ذهنی به عنوان معجزه ای یاد می‌کند که مخرج مشترک و یا به عبارتی تعیین کننده تمامی نمونه های ناکامی و موفقیت‌هاست. از این رو تصویرسازی ذهنی، سال‌هاست که مورد توجه علوم سایکولوژی یادگیری حرکتی و روان‌شناسی ورزش بوده است. بررسی تحقیقات نشان می‌دهد که تصویر سازی ذهنی یکی از رایج‌ترین تکنیک‌های کاربردی در میان ورزشکاران شرکت کننده در المپیک‌های ورزشی است. تجربه به همگان ثابت کرده است که تصورانجام یک فعالیت و مرور ذهنی آن پیش از انجام واقعی آن منجر به بروز عملکرد دقیق تر می‌شود. تصویرسازی غالبا همراه با روش های آرام سازی ...