نقش زنان در ورزش در طول سالیان به طور قابل توجهی تغییرو تکامل یافته است.

زنان برای شرکت در فعالیت های مختلف ورزشی با چالش ها و محدودیت های متعددی مواجه بودند. با این حال، به مرور زمان، مشارکت زنان در ورزش به رسمیت شناخته شده و مقبولیت بیشتری یافت.

------------------------------------

از لحاظ تاریخی، مشارکت زنان در ورزش به دلیل باورهای اجتماعی پیرامون نقش‌های جنسیتی محدود بود. ورزش حوزه مردانه در نظر گرفته می شد و زنان نقشی در انجام فعالیت های بدنی نداشتند. از اواخر قرن ۱۹ بود که ورزش های سازمان یافته زنان شروع به ظهور کرد و هنجارهای اجتماعی را به چالش کشید.

از اوایل قرن بیستم، ورزش زنان به لطف عوامل مختلفی مانند جنبش حق رای، جنبش زنان و تصویب برابری حق زن و مرد ورزش زنان مورد توجه بیشتری قرار گرفت. تبعیض جنسیتی در برنامه های آموزشی ممنوع و فرصت های زیادی برای زنان در ورزش بوجود آمد که منجر به افزایش قابل توجه زنان و مشارکت آنان می شود.

امروزه زنان در طیف گسترده ای از ورزش ها در سطوح آماتور و حرفه ای شرکت می کنند. آنهادر کلیه رشته های ورزشی در مسابقاتی مانند فوتبال، بسکتبال، والیبال، تنیس، گلف، ژیمناستیک، شنا و بسیاری دیگر رقابت می کنند. دستاوردهای ورزشکاران زن توجه و تحسین روزافزون جهانی را به به دنبال داسته و نسل های جوان دختران را برای پیگیری ورزش ترغیب کرده است.

با این حال، با وجود پیشرفت قابل توجهزنان در رشته‌های مختلف ورزشی، چالش ها و نابرابری ها بین ورزشکاران مرد و زن همچنان پابرجاست. زنان اغلب در مقایسه با همتایان مرد خود با حقوق، جوایز، پوشش رسانه‌ای و فرصت‌های حمایت نابرابر روبرو هستند. مزید به این، فقدان نقش های نمایندگی و رهبری برای زنان در سازمان ها و مدیریت ورزشی وجود دارد.

تلاش هایی برای رفع این نابرابری ها و ترویج برابری جنسیتی برای رفتار منصفانه در ورزش و ایجاد فرصت های برابرانجام می شود. سازمان‌ها، مدافعان فعالیت‌هایی جهت ایجاد فرصت ها ی مناسب وبرابر برای ورزشکاران زن همچنان رفتار منصفانه، و به رسمیت شناختن ورزشکاران زن تلاش می‌کنند. ابتکاراتی مانند بنیاد ورزش زنان، کمیته های ورزش زنان، و کمپین های زنان و ورزش تلاش می کنند تا شاید ورزشی عادلانه برای زنان در کنار مردان ایجاد کنند.

در نتیجه، نقش زنان در ورزش از حذف و دلسرد شدن به شرکت فعال و دستیابی به موفقیت‌های چشمگیر تبدیل شده است. با این حال، هنوز پیشرفت هایی برای تضمین فرصت های برابر و به رسمیت شناختن ورزشکاران زن در تمام جنبه های ورزش وجود دارد. کمبود امکانات و فضاهای مناسب، بزرگترین معضلی و مانع ورزش بانوان می‌باشد. باتوجه به حضور و موفقیت بانوان در رشته‌های ورزشی چشمگیر بوده و در کنار این همه قهرمانی و مدال آوری، نبود امکانات، سالن‌های ورزشی و فضاهای مناسب تمرینی برای بانوان، در بسیاری از مواقع باعث دلسردی ورزشکاران و قهرمانان شده و حتی باعث دوری آنان از عرصه ورزش شده است.

بازگشت به صفحه اصلی علم ورزش | عزت کازرونی نژاد