رفتن به بالا

  • ورزش و فیزیوتراپی بخش جدایی ناپذیر درمان سرطان سینه است که فواید بسیاری برای افراد مبتلا به سرطان دارد. این امر می تواند خستگی را کاهش دهد و آمادگی قلبی عروقی، قدرت، تعادل و اعتماد به نفس را بهبود بخشد. برای افراد مبتلا به سرطان سینه، ورزش معمولاً برای ادامه درمان در طول درمان، از جمله در طول شیمی‌درمانی، پرتودرمانی، و جراحی بی‌خطر است. با این حال، برخی تمرینات ممکن است نیاز به اصلاح بر اساس میزان خستگی فرد داشته باشند و ممکن است لازم باشد اقدامات متفاوتی در مراحل مختلف برنامه درمانی انجام شود. به یاد داشته باشید که هر فرد مبتلا به سرطان سینه منحصر به فرد است و تحمل شخصی شما برای تمرین کردن در طول درمان سرطان سینه ممکن است متفاوت باشد. در صورت داشتن هرگونه سوال یا نگرانی در مورد ورزش در طول درمان، همیشه با تیم مراقبت های پزشکی خود صحبت کنید. تیم مراقبت های پزشکی شما می تواند شما را به یک فیزیوتراپ یا متخصص ورزش سرطان سینه آموزش دیده، ارجاع دهد که بتواند برنامه ورزشی شما را متناسب با نیازها و اهداف خاص شما، تنظیم کند. تهیه یک برنامه ورزشی در طول درمان سرطان سینه قبل از توصیه یک برنامه ورزشی، یک فیزیوتراپ آموزش دیده، متخصص ورزش، یا سایر اعضای تیم مراقبت های پزشکی شما باید اندازه گیری هایی را برای ارزیابی سطح آمادگی اولیه شما انجام دهند. این امر به آنها کمک می کند تا یک برنامه ورزشی را که برای رسیدن به اهداف شما طراحی شده و برای برنامه درمان سرطان شما مناسب است طراحی کنند. عوامل زیادی وجود دارد که می تواند بر شدت و زمان برنامه ورزشی شما در طول درمان سرطان تأثیر بگذارد، از جمله اینکه برنامه ورزشی قبلی شما چگونه بوده است، شدت برنامه درمانی ، سلامت قلبی عروقی قبلی شما و سایر شرایط سلامتی و شخصی که ممکن است داشته باشید. انواع ورزش برای ادامه در طول درمان سرطان سینه مناسب است، اگرچه برخی تمرینات ممکن است نیاز به اصلاح داشته باشند. نکته مهم این است که ورزشی را پیدا کنید که از آن لذت می برید و تنوع را در برنامه ورزشی خود بگنجانید. این به شما کمک می کند تا فعال بمانید و به مدیریت عوارض جانبی مختلفی که ممکن است در طول درمان سرطان با آنها مواجه شوید، کمک کند. چالش های رایج ورزش در طول درمان سرطان سینه شیمی درمانی، پرتودرمانی و جراحی همگی می توانند چالش های متفاوتی را برای ورزش به همراه داشته باشند. هیچ ۲ نفر یکسان نیستند و افراد مبتلا به سرطان با درجات مختلفی از مشکلات مواجه می شوند که ممکن است نیاز به تغییر برنامه ورزشی خود داشته باشند. به طور مشابه، همچنین مهم است که به یاد داشته باشید که هیچ ۲ روزی یکسان نیست. برخی از روزها ممکن است برای یک پیاده روی ۳ کیلومتری بیدار باشید، در حالی که روزهای دیگر تنها دور زدن در داخل ساختمان را بتوانید انجام دهید. هر دوی این سناریوها درست است. گوش دادن به بدن خود در طول دوره مراقبت، بسیار مهم است. نکته مهم این است که شما کاری انجام دادید، حتی اگر آن روز چند بار پیاده روی تا انتهای خیابان و برگشتن باشد. در اینجا آنچه باید در مورد برخی از چالش های رایج ورزش که بیماران بر اساس نوع درمان سرطان انجام شده و نحوه رسیدگی به آنها تجربه می کنند را بدانیم. شیمی درمانی: بسیاری از افرادی که شیمی درمانی می کنند، درجات مختلفی از حالت تهوع، خستگی، نوروپاتی را تجربه می کنند که می تواند بر تعادل و احساس ضعف تأثیر بگذارد. شما می توانید با انجام دوره های ورزشی سبک تر به مدیریت این عوارض جانبی کمک کنید. به وسیله ۳ یا ۴ ست ۱۰ تا ۱۵ دقیقه ای در طول روز به جای ۱ جلسه ورزش طولانی تر، سعی کنید تا از احساس خستگی بعد از ورزش جلوگیری کنید. همچنین می توانید در صورت لزوم تمرینات را با وزن کمتر یا تکرار کمتر انجام دهید. با تیم مراقبت های پزشکی خود در مورد تغییرات خاص خود صحبت کنید. پرتو درمانی: افرادی که پرتودرمانی می‌شوند، ممکن است پس از پرتودرمانی با سفتی در ناحیه سینه و بالای بازو مواجه شوند که می‌تواند دامنه حرکتی دست به بالای سر یا دور کردن دست از بدن را سخت کند. برخی از افراد ممکن است در پایان پرتودرمانی خود دچار ترک پوست شوند. کشش در طول دوره پرتودرمانی بسیار مهم است. تغییر شدت این کشش‌ها بر اساس اینکه آیا پوست شما ترک دارد یا خیر مهم است. لطفاً با تیم مراقبت های بهداشتی خود در مورد اینکه چه نوع کششی برای شما توصیه می شود صحبت کنید. عمل جراحی: نوع جراحی که انجام می دهید تغییراتی را که ممکن است برای برنامه ورزشی شما لازم باشد، تعیین می کند. انجام لامپکتومی، ماستکتومی با یا بدون بازسازی، یا برداشتن غدد لنفاوی، همگی مجموعه ای از چالش ها و نیازهای بهبودی خاص خود را دارند. نوع بازسازی که انتخاب می کنید تعیین می کند که با چه سرعتی می توانید تمرینات تقویتی و استقامتی را شروع کنید. به طور معمول، شما می توانید بلافاصله پس از جراحی، راه رفتن را شروع کنید، بنابراین می توانید حتی در شدت های کم به فعالیت خود ادامه دهید. مهم است که از جراح خود بپرسید که چه نوع اقدامات احتیاطی را باید انجام دهید و چه محدودیت هایی ممکن است بعد از جراحی داشته باشید تا بتوانید به اندازه کافی، آماده شوید. سوالاتی که باید از تیم مراقبت های بهداشتی خود در مورد ورزش در طول درمان سرطان سینه بپرسید: مهم است که با تیم مراقبت های پزشکی خود در مورد اهداف خود برای فعال ماندن در حین انجام درمان، گفت و گوهای مداوم داشته باشید. در اینجا چند سؤال وجود دارد که می توانید از آنها برای شروع گفت وگو با تیم مراقبت پزشکی خود بر اساس نوع درمانی که دریافت می کنید، استفاده کنید. اگر شیمی درمانی می کنید: -اگر تعداد سلول های خونی من پایین است، آیا باید ورزش را اصلاح کنم؟ -آیا مواقعی وجود دارد که نباید ورزش کنم؟ -آیا پس از قرار دادن پورت من، دوره ای وجود دارد که باید از بلند کردن اجسام سنگین یا بالا رفتن از پله خودداری کنم؟ -اگر حالت تهوع یا خستگی دارم، چگونه می توانم فعال بمانم؟ اگر پرتودرمانی دریافت می کنید: -چگونه می توانم تمریناتم را اصلاح کنم در صورت وجود ترک پوست در سینه؟ -چه چیزی روی پوستم بگذارم تا از خراب شدن آن جلوگیری کنم؟ اگر تحت عمل جراحی هستید: -آیا در طول دوران نقاهت از این جراحی محدودیتی برای بلند کردن بدن و یا وزنه وجود دارد و اگر چنین است، برای چه مدت؟ -چه زمانی شروع تمرینات قدرتی بعد از عمل بی خطر است؟ -آیا صاف دراز کشیدن اشکالی ندارد؟ -آیا بعد از این روش محدودیت حرکتی خواهم داشت؟ اگر در هر زمانی احساس کردید که در طول درمان به راهنمایی یا کمک خاصی نیاز دارید، از پزشک خود بخواهید که شما را به یک فیزیوتراپ یا متخصص ورزش ارجاع دهد که تجربه کار با افراد مبتلا به سرطان سینه را دارد. این متخصصان به شما کمک می کنند تا از طریق هر گونه اصلاحی که ممکن است در طول دوره بهبودی خود نیاز داشته باشید، شما را راهنمایی کنند.

    تغذیه و ورزش در پیشگیری از پیشرفت سرطان

    سرطان یکی از علل اصلی مرگ و میر در جهان است و پیشگیری از آن از اهمیت بالایی برخوردار است. تحقیقات نشان می‌دهد که تغذیه مناسب، ورزش و فعالیت بدنی می‌تواند نقش مهمی در کاهش خطر ابتلا به سرطان و بهبود نتایج درمانی داشته باشد.   نقش تغذیه در پیشگیری از سرطان تغذیه مناسب می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به سرطان کمک کند. مصرف میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و کاهش مصرف گوشت ...
  • اگر ذخایر گلیکوژن کم باشد، ممکن است طی تمرین، بیش از ۱۵ درصد انرژی مصرفی از اکسیداسیون پروتئین تامین گردد، اگر ذخایر گلیکوژن کافی باشند، ممکن است ۵ درصد انرژی مصرفی از پروتئین تامین شود از طرف دیگر مصرف بیش از حد کربوهیدرات به منظور جلوگیری از مصرف پروتئین، روش عاقلانه ای نیست. بنابراین کمبود طولانی مدت پروتئین مصرفی می تواند منجر به افزایش تجزیه پروتئین و کاهش سنتز آن شود، به ویژه درموقعیت هایی که دریافت کالری محدود است، بنابراین مصرف ۱/۲ گرم پروتئین را برای هر کیلوگرم از وزن بدن توصیه می‌کنند که این میزان مصرف برای رشته های تخصصی ورزشی با توجه به‌ شدت و مدت و نوع تمرین متفاوت است، پس یک ورزشکار باید اطمینان حاصل کند که پروتئین ۱۲تا ۱۵درصد از انرژی مصرفی او را تامین می کند. قهرمان هایی که تمایل دارند حجم ماهیچه های خودشان را افزایش دهند نیاز دارند، مقداری بیش از حد طبیعی خود پروتئین مصرف کنند، به مراتب این افراد اغلب به غذا های با پروتئین زیاد رو می آورند، و فراورده های پروتئینی و اسید های آمینه را جهت افزایش توده ماهیچه مصرف می کنند. یاریزان | نقش پروتئین ها در ورزش های استقامتی

    تغذیه درست | رعایت دو اصل تعادل و تنوع در برنامه غذایی روزانه

    تغذیه درست یعنی رعایت دو اصل تعادل و تنوع در برنامه غذایی روزانه. تعادل به معنی مصرف مقادیر کافی از مواد مورد نیاز برای حفظ سلامت بدن است، و تنوع یعنی مصرف انواع مختلف مواد غذایی که در ۵ گروه اصلی غذایی معرفی می شوند. بهترین راه اطمینان از تغذیه درست یا به عبارتی تعادل و تنوع در غذای روزانه استفاده از هر ۶ گروه اصلی غذایی است. شناسایی گروه­های غذایی به عنوان راهنمایی ...
کد اعلام وصول الکترونیکی