امجد شکوه مقام از فوتبالیست‌های به‌نام کشورمان است که فوتبال را از حضور در تیم دبستان شروع کرد و با علاقه‌ای که به این رشته ورزشی داشت، به تیم‌های برتر راه یافت.
به گزارش یاریزان؛ معمولا در فوتبال دنیا هافبک‌های تدافعی کمتر به چشم می‌آیند ماکلله، گاتوسو، نمونه‌های بارز این حرف هستند. اما فوتبال کردستان یک هافبک تدافعی کوتاه قامت به فوتبال ایران معرفی کرد که سال‌ها جزء چهره‌های برتر فوتبال ایران بود.
امجد شکوه مقام مرد پرکار و دونده خط میانی تیم‌های شاهین بوشهر، صباباتری، مس‌کرمان و ابومسلم خراسان که در زمین مسابقه پرتلاش و البته محبوب و موثر بیرون از زمین بود.
با این چهره فوتبالی کشورمان مصاحبه‌ای انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
- لطفا خودتان را بیشتر برای مخاطبین معرفی کنید؟
امجد شکوه مقام هستم در ۳۱ شهریور سال ۶۲ در شهر سنندج به دنیا آمدم، متاهل و دارای یک فرزند دختر به نام بنیتا و دارای مدرک فوق‌دیپلم عمران هستم.
- آقای شکوه‌مقام فوتبال را از کجا شروع کرد؟
از دوران بچگی فوتبال را دوست داشتم وقتی کلاس چهارم ابتدایی بودم کاپیتان مدرسه بودم، همان سال‌ها در تیم توحید سنندج زیر نظر مربیان، نادر دیوانی و خالد اشرفی بودم که فوتبالم را مدیون این عزیزان هستم، تا ۱۷، ۱۸ سالگی الفبای فوتبال را زیر نظر این اساتید یاد گرفتم، در سن ۱۷ سالگی اولین باری که تیم ملی جوانان فوتسال را تشکیل می‌دادند از کردستان من و امیر خدامرادی دعوت شدیم و از میان ۵۰۰ بازیکن به جمع ۱۶ نفر اصلی رسیدیم، یادم هست ۱۰ روز مانده به مسابقات دوستانه که در کشور آلمان برگزار می‌شد من مصدوم شدم و از تیم ملی جا ماندم و این خیلی ناراحت‌کننده بود ولی ناامید نشدم و در سال ۸۰، ۸۱ در دانشگاه آزاد سنندج رشته عمران قبول شدم.
- چه اتفاقی افتاد به لیگ برتر فوتبال کشور رفتید؟
وقتی وارد دانشگاه شدم در همان سال به انتخابی تیم‌ملی دانشجویان دعوت شدم و به تیم اصلی راه یافتم ولی متاسفانه همان سال بین تیم دانشجویان اختلاف افتاد که در نهایت تیم دانشگاه سراسری به مسابقات جهانی رفت و دوباره جاماندیم ولی در همان اردوهای تیم ملی دانشجویان ۳ پیشنهاد از مس‌کرمان، استقلال تهران و صنعت نفت آبادان به من شد، یادمه اول رفتم اردوی مس‌کرمان که مربی وقتش جلال طالبی بود که پیشنهاد داد به تیمش بروم در آن موقع با عبدالعلی چنگیز آشنا شدم که پسرش هم در تیم دانشجویان بود و همیشه برای دیدن تمرینات و بازی‌های دوستانه می‌آمد ولی چنگیز موافق پولی که برای قراردادم می‌دادند نبود و می‌گفت ارزش تو بیشتر از اینهاست.
بعد مرحوم پورحیدری با چنگیز تماس گرفت و گفت بیاید سرتمرین استقلال که باهاش قرارداد ببندیم ولی من عاشق بازی کردن بودم و دوست نداشتم بروم جای که احتمال بازی کردنم کمتر باشد و به آقای چنگیز گفتم من به استقلال نمی‌روم که وی خیلی تعجب کرد ولی به تصمیمم احترام گذاشت بعد از این اتفاق به تمرین صنعت نفت آبادان رفتم و پس از دو روز قراردادم را ثبت کردم و در سال ۸۱ فوتبال حرفه‌ای را از آنجا شروع کردم.
- تاکنون در چه تیم‌هایی بازی کرده اید؟
صنعت نفت آبادان، صباباتری تهران، ابومسلم مشهد، شاهین بوشهر، آلومینیوم هرمزگان، پدیده خراسان، مس‌کرمان و گل‌گهر سیرجان.
- آرزوی ورزشی؟
حمایت همه‌جانبه استان برای داشتن یک تیم فوتبال در سطح لیگ برتر
- سال ۹۶ برای شما خوب بود یا نه؟
هم خوب و هم بد ولی در مجموع سال سختی برای من بود
- در حال حاضر در چه تیمی مشغول هستید؟
فعلا در جایی مشغول نیستم، همزمان با جداشدن اکبر میثاقیان از باشگاه سیاه جامگان مشهد من هم جدا شدم و فعلا منتظرم ببینم چه اتفاقی می‌افتد.
- همیشه در تیم‌های اکبر میثاقیان به امجد شکوه مقام لقب مغز متفکر می‌دادند، خودت چه نظری دارید؟
در مورد لقبی که گفتی، خوب من ۵ سالی با آقای میثاقیان به عنوان بازیکن در خدمت ایشان بودم و تقریبا همه تفکرات وی را می‌دانستم به همین خاطر تو زمین مسابقه از این نظر خیلی به تیم می‌توانستم کمک کنم.
- بزرگترین آرزوی که در فوتبال داشتید و به آن نرسیدید؟
پوشیدن لباس تیم ملی کشورم.
- مردم کردستان به شما افتخار می‌کنند، در این مورد چه نظری دارید؟
من هم به مردم و استانم افتخار می‌کنم، همیشه به من لطف داشته و دارند و همیشه سعی کردم در هر کجا که باشم برای اعتلا و سربلندی استانم بیشترین تلاشم را بکنم.
- بهترین گلی که در دوران فوتبال زدید؟
همان گلی که به استقلال زدم.
- بدترین خاطره فوتبالی ات؟
خراب کردن پنالتی در فینال جام حذفی کشور مقابل استقلال.
