رفتن به بالا

  • یکی از شایع ترین اختلالات در انحنای ستون فقرات، گودی بیش از حد کمر (لوردوز) است. بسیاری از ما علت کمردردهای خود را گودی بیش از حد کمر می دانیم. این گودی بیش از حد چیست؟ چرا به وجود می آید؟ اصولا آیا کمر انحنایی دارد؟ در صورتی که ستون فقرات را از نیم رخ نگاه کنید، متوجه وجود یک سری فرورفتگی ها و برجستگی هایی در قسمت های مختلف آن خواهید شد. در حالت طبیعی، فقرات گردن دارای یک انحنا به سمت داخل، فقرات پشتی دارای انحنا به سمت خارج و ناحیه ی کمر دارای انحنای رو به جلو می باشند.

    ورزش و حرکات اصلاحی جهت تنگی کانال نخاعی

    تنگی کانال نخاعی چیست؟ تنگی کانال نخاعی به باریک شدن فضای بین ستون فقرات گفته می‌شود. تنگی کانال فضای موجود برای نخاع و اعصابی که از نخاع منشعب می‌شوند را کاهش می‌دهد. تنگی‌کانال‌نخاعی میتواند باعث تحریک یا فشرده شدن نخاع یا اعصاب شود و در نهایت منجر به کمر درد و سیاتیک شود. تنگی کانال نخاعی معمولا با گذشت زمان و به آهستگی ایجاد میشود. این مشکل بیشتر در اثر آرتروز ...
  • یک دکترای فیزیولوژی ورزشی تمرینات و حرکات ورزشی ممنوعه در خانه را بر شمرد و تاکید کرد که افراد مختلف به دلیل آسیب پذیری از انجام این دسته از تمرینات خودداری کنند.

    سندروم بیش تمرینی؛ علائم و درمان

    در مطلبی کوتاه به قلم دکتر احسان عامری به بررسی علائم سندروم بیش تمرینی و راه های درمان آن خواهیم پرداخت. تمرین موثر باید شامل شدت بالای تمرین یا اضافه بار تمرینی باشد. با وجود این، به حفظ دوره های استراحت کافی برای بازیابی ظرفیت عملکردی فیزیولوژیکی نیاز است. این رویکرد تمرینی می تواند مزایای زیادی داشته باشد که در نهایت به افزایش عملکرد منجر می شود. بنابراین ...
  • پیاده روی یکی از ساده ترین ورزش هایی است که بدون هیچ هزینه ای تمامی افراد می توانند از فواید قابل تامل آن بهره مند شوند. پیادەروی یکی از ساده ترین ورزش هاست که تمامی افراد در همه ساعات و بدون هیچ هزینه ای می توانند آن را انجام دهند و از فواید آن بی نصیب نباشند. بنابراین انجام پیادەروی میتواند سودمندی های هایی برای ما داشته باشد که در زیر به آنها اشاره شده است وزن : یک ساعت در روز پیادەروی می تواند از افزایش وزن جلوگیری یا به کاهش آن کمک کند. قلب : 30 تا 60 دقیقه در روز پیاده روی می تواند بطور چشمگیر از خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی بکاهد. استخوان : 4 ساعت در هفته پیادەروی 43% از خطر شکستگی لگن در سالمندان می کاهد. دیابت : 300 گام بلند روزانه در روز 29% خطر ابتلا به دیابت را می کاهد. مغز : 2 ساعت در هفته 30% از خطر سکته مغزی می کاهد. حافظه : 40 دقیقه 3 روز در هفته پیاده روی حافظ فعالیت های مغز در ارتباط با حافظه و تصمیم گیری است. خلق و خو : 30 دقیقه در روز پیاده روی 36% از علایم افسردگی می کاهد. طول عمر : 75 دقیقه پیادەروی سریع در هفته می تواند تقریبا موجب 2 سال طول عمر شود. بازگشت به صفحه علم ورزش یاریزان | پیاده روی ساده و فواید قابل توجهی که دارد مهسا آل ابراهیم | کارشناس علوم تغذیه

    پیاده روی برای کاهش وزن و هر آنچه باید در مورد آن بدانید

    پیاده روی منظم مزایای بالقوه زیادی برای سلامتی از جمله کاهش وزن دارد. چند راه وجود دارد که فرد می تواند میزان چربی سوزی خود را در حین راه رفتن افزایش دهد، از جمله پوشیدن لباس سنگین و راه رفتن در شیب. پزشکان کاملا موافق هستند که عدم تحرک علت بالقوه بیماری قلبی و چاقی است. به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داد که پیاده روی می تواند تاثیرات مثبتی بر مصرف چربی در زنان چاق داشته ...
  • چرخش به سمت داخل یکی از حرکات طبیعی مچ پا می باشد که توسط حرکات اصلاحی و اجرای چند تمرین ورزشی قابل بهبود است. در این حالت، استخوان مچ پا به سمت داخل حرکت می‌کند در حالی که سایر استخوان‌های پا به سمت بیرون حرکت می‌کنند. این حالت در زمانی که پا روی زمین قرار می‌گیرد و وزن بدن بر روی آن تمرکز می‌کند، به طور طبیعی رخ می‌دهد. در واقع، چرخش مچ‌پا حالت طبیعی است و مزایایی دارد. اما چرخش بیش از حد مچ‌پا، که به عنوان عارضه چرخش مچ‌پا به داخل شناخته می‌شود، زمانی رخ می‌دهد که میزان چرخش مچ پا به سمت داخل بیش از حد طبیعی باشد و مچ پا بیش از حد معمول به سمت داخل منحرف شود. افرادی که این عارضه را تجربه می‌کنند، مشاهده می‌کنند که مچ پا به سمت داخل منحرف شده است. افزایش چرخش مچ پا به داخل، باعث برهم خوردن راستای مفاصل می‌شود. در نتیجه درد یا آسیب‌دیدگی قوزک پا، زانو و حتی مفاصل ران و پایین کمر را به همراه دارد. چرخش مچ پا در صورت عدم درمان مشکلات متعددی را بدنبال دارد. اهمیت این موضوع بخصوص برای کودکان بسیار زیاد است. علت چرخش مچ پا چیست؟ 1- ژنتیک یا نقص مادر زادی 2-کف پای صاف 3-افزایش سن و تضعیف عضلات 4-استفاده از کفش های پاشنه بلند 5-کفش نامناسب و... راه های تشخیص چرخش بیش از حد و غیر طبیعی مچ پا زمانی که فرد به صورت عادی ایستاده است، استخوان مچ پا دقیقا در بالای پاشنه قرار گرفته است. پزشک متخصص می تواند با انجام آنالیز حرکت و گام‌ برداری، بیماری چرخش مچ پا را تشخیص دهد. علاوه بر معاینه بالینی، اسکن کف پا، اسکن مچ و زانو روش های دیگری هستند که برای تشخیص این بیماری وجود دارد. چند تمرین ورزشی اصلاحی برای این عارضه: 1- حرکت پای کوتاه کفش‌های خود را دربیاورید و پاهای خود ر به اندازه عرض لگن از هم باز کنید.در حالی که انگشتان پای شما هنوز روی زمین است، وزن بدن خود را روی قسمت بیرونی کف پا بیندازید تا قوس کف پای شما از زمین فاصله بگیرد.این حالت را برای چند ثانیه حفظ کنید و سپس به حالت اولیه بازگردید.شما باید به تدریج عادت کنید که این حالت را در حین انجام کارهای روزانه حفظ کنید. 2- حرکت اردک ایستاده بایستید و پاشنه‌ی پاهای خود را به هم بچسبانید و پنجه‌ی پاهای خود را از هم باز کنید به حالتی که پاهای شما مشابه پای اردک شود. سعی کنید که ران پاهای خود را به سمت خارج بچرخانید و از عضلات گلوتس خود کمک بگیرید تا لگن خود را بچرخانید. ممکن است حس کنید که با چرخش ران پای شما، گودی کف پا به سمت بالا می‌آید و چرخش مچ‌پا به داخل برطرف می‌شود. این حالت را برای 30 ثانیه حفظ کنید. 3- کشش ساق پا با حرکت زنجیره باز حرکت زنجیره باز در حالت نشسته انجام می‌شود روی زمین بنشینید و پاهای خود را کاملاً دراز کنید.پاهای خود را در حالتی خنثی و طبیعی نگه دارید. به آرامی به سمت جلو خم شوید و انگشتان پای خود را با دست بگیرید و آن را به سمت خودتان بکشید. این کار موجب کشش ساق پا می‌شود. این حالت را برای 10 تا 20 ثانیه حفظ کنید و سپس به حالت عادی بازگردید. این کشش را چند بار تکرار کنید. بازگشت به صفحه علم ورزش یاریزان | مچ پای چرخیده به داخل چگونه با حرکات اصلاحی بهبود می یابد؟ علی شعبانی فرد / کارشناس حرکات اصلاحی

    مچ پای چرخیده به داخل چگونه با حرکات اصلاحی بهبود می یابد؟

    چرخش به سمت داخل یکی از حرکات طبیعی مچ پا می باشد که توسط حرکات اصلاحی و اجرای چند تمرین ورزشی قابل بهبود است. در این حالت، استخوان مچ پا به سمت داخل حرکت می‌کند در حالی که سایر استخوان‌های پا به سمت بیرون حرکت می‌کنند. این حالت در زمانی که پا روی زمین قرار می‌گیرد و وزن بدن بر روی آن تمرکز می‌کند، به طور طبیعی رخ می‌دهد. در واقع، چرخش مچ‌پا حالت طبیعی است و مزایایی ...
  • بیومتریک مغزی جدید به ما اطلاع می دهد که آیا پس از ضربه مغزی (Concussion) ورزشکار آمادگی بازگشت به ورزش را دارد؟ به گزارش یاریزان؛ محققان با همکاری دانشگاه کالیفرنیا- سان فرانسیسکو (UCSF) یافتند که تغییرات حرکتی بسیار کوچک در مغز (هدپالس) می توانند اثرات ماندگار ضربه مغزی را شناسایی کنند. با استفاده از هدست UCSF که تاییدیه کمپانی MindRhythm. را گرفته است، ۱۰۱ بازیکن فوتبال استرالیا مورد بررسی قرار گرفتند. محققان دریافتند که در ۸۱ درصد بازیکنان، پس از ضربه مغزی، سیگنال ها نشان دهنده تداوم آسیب حتی پس از زمان پیش بینی شده قبلی بودند. و در تقریبا همه بازیکنان عدم تقارنی بین علائم و هدپالس دیده شد به گونه ای که حتی وقتی ورزشکار احساس بهبود کامل می کرد، هدپالس نشان دهنده آسیب مغزی بود. تغییرات هدپالس تا ۱۴ روز پس از برطرف شدن علائم ضربه سر باقی ماند و با بازگشت به ورزش و فعالیت فیزیکی بدون نظارت تشدید می شد. اغلب ورزشکاران بین ۱۰ تا ۱۴ روز احساس بهبودی کامل داشتند اما برخی ورزشکاران نیاز به ۴ هفته داشتند تا هدپالس به شرایط عادی برگردد. آسیب تروماتیک مغزی TBI هرساله در بیش از ۶۰ میلیون نفر اتفاق می افتد. ثلث این موارد، در ورزش (بیشتر در مردان) رخ می دهد. پروتکل های بازگشت به ورزش فوتبال استرالیا، ۲۴ تا ۴۸ ساعت استراحت کامل فیزیکی و شناختی و بدنبال آن به تدریج تمرین انفرادی و سپس تمرین تیمی است (به شرطی که علائم تشدید نشود). زودترین زمان اجازه بازی، ۱۲ روز بعد از ضربه مغزی و درصورت طی پروتکل بازگشت و اجازه پزشک خواهد بود. کمیته سلامت استرالیا اعلام کرده است که قوانین بازگشت به بازی باید بازنگری شود تا از ورزشکاران در مقابل ضربات مکرر مغزی و عوارض آن مراقبت گردد. پیشنهاد می شود که از هدپالس به عنوان یک ارزیابی قابل اندازه گیری برای راهنمایی در کنار قوانین قبلی بازگشت به ورزش استفاده شود. University of South Australia. "Brain biometrics help identify sports concussions." ScienceDaily. www.sciencedaily.com/releases/۲۰۲۳/۱۰/۲۳۱۰۰۲۲۱۱۳۴۱.htm (accessed January ۱, ۲۰۲۴). بازگشت به صفحه علم ورزش یاریزان | بازگشت به ورزش پس از ضربه مغزی دکتر لاله حاکمی | متخصص داخلی

    بازگشت به ورزش پس از ضربه مغزی

    بیومتریک مغزی جدید به ما اطلاع می دهد که آیا پس از ضربه مغزی (Concussion) ورزشکار آمادگی بازگشت به ورزش را دارد؟ به گزارش یاریزان؛ محققان با همکاری دانشگاه کالیفرنیا- سان فرانسیسکو (UCSF) یافتند که تغییرات حرکتی بسیار کوچک در مغز (هدپالس) می توانند اثرات ماندگار ضربه مغزی را شناسایی کنند. با استفاده از هدست UCSF که تاییدیه کمپانی MindRhythm. را گرفته است، ۱۰۱ بازیکن فوتبال ...
  • کبد چرب یکی از عوامل اصلی ابتلا به نارسایی پیشرفته کبد (سیروز) و عوارض آن است. زندگی بی تحرک امروزی همراه با افزایش دریافت کالری از عوامل موثر ابتلا و شیوع افزاینده کبد چرب و چاقی هستند. از علل مهم دیگر ابتلا به کبد‌چرب مصرف الکل است. بنابرین می توان کبد‌چرب را به دو دسته تقسیم کرد: کبد چرب الکلی و کبد‌چرب غیر الکلی (NAFLD). اولین مداخله توصیه شده در کبد‌چرب الکلی، قطع الکل و در کبد چرب غیر الکلی ورزش منظم است. کبدچرب با بیماری های متابولیک دیگر، چاقی، مقاومت به انسولین، دیابت نوع 2 و بیماری قلبی عروقی ارتباط نزدیک دارد. تاثرات مفید ورزش در پیشگیری و درمان کبدچرب در مطالعات مختلف حیوانی، بالینی و اپیدمیولوژیک نشان داده شده است. تقریباً همه سیستم های شناحته شده مولد کبدچرب با ورزش و افزایش ظرفیت هوازی، اصلاح می شوند. اثرات ورزش مولتی فاکتوریال است و مکانیسم های سیستمیک (اکستراهپاتیک) و موضعی (اینتراهپاتیک) از آن تاثیر می گیرند. ترشح هپاتوکین از کبد و میوکین از عضله ممکن است در اصلاح متابولیک و کاهش چربی کبد موثر باشند. مطالعات نشان داده اند که اجرای یک برنامه ورزشی منظم و متوسط موجب کاهش مقدار چربی کبد، استئاتوهپاتیت، و فیبروز و بهبود عملکرد کبد شدند. ورزش موجب کاهش سرکوب ژن های لیپوژنزیز و ایجاد کننده التهاب و تقویت اکسیداسیون چربی و مسیر آپوپتوز در کبد می شود. گرچه بهترین نسخه ورزشی از نظر نوع، شدت، مدت، و تکرار ورزش هنوز مشخص نشده است، رابطه مقدار-پاسخ دیده شده است. یعنی با افزایش مقدار (حجم) ورزش، تاثیر آن بر کاهش چربی کبدی بیشتر می شود. هم ورزش هوازی و هم ورزش قدرتی در کاهش مقاومت به انسولین، کاهش چربی های خون و کاهش چربی کبد (صرف نظر از کاهش وزن حاصل شده) موثرند اما ورزش هوازی اثرات مفیدتری داشتند. ورزش های مقاومتی در افراد مبتلا به کبد‌چرب که عموماً ظرفیت هوازی پایینی دارند، خوشایندتر و پذیرفته تر است. به نظر می رسد که برنامه هوازی اینتروال، به نسبت هوازی، تاثیر بیشتری در کاهش چربی وزیکولار و تری گلیسرید کبدی، کاهش التهاب و کاهش مقاومت بدن به انسولین می گردد. به نظر می رسد که هیچ راه دیگری موثرتر از ورزش در اصلاح کبدچرب وجود نداشته باشد. حتی مدت کوتاه فعالیت ورزشی، تاثیر مثبت را نشان می دهد. تاثیر مفید ورزش (پس از قطع)، نسبت به تاثیر مفید کاهش کالری دریافتی (پس از قطع) پایدارتر و ماندگار تر است. اما در صورتی که ورزش تبدیل به شیوه زندگی نشود، پس از قطع آن، اثرات مفید در دراز مدت از بین خواهند رفت. تجویز رژیم و ورزش برای هر بیمار باید بر اساس شرایط خود فرد، ترجیح خود فرد، آمادگی بدنی پایه، و بیماری های همراه ارائه شود تا تغییر شیوه زندگی پایدارتر گردد. Barrón-Cabrera E, Soria-Rodríguez R, Amador-Lara F, Martínez-López E. Physical Activity Protocols in Non-Alcoholic Fatty Liver Disease Management: A Systematic Review of Randomized Clinical Trials and Animal Models. Healthcare (Basel). 2023 Jul 10;11(14):1992. doi: 10.3390/healthcare11141992. PMID: 37510432; PMCID: PMC10379178. Thyfault JP, Rector RS. Exercise Combats Hepatic Steatosis: Potential Mechanisms and Clinical Implications. Diabetes. 2020 Apr;69(4):517-524. doi: 10.2337/dbi18-0043. PMID: 32198195; PMCID: PMC7085252. بازگشت به صفحه علم ورزش یاریزان | کبد چرب غیرالکلی و ورزش دکتر لاله حاکمی | متخصص داخلی

    کبد چرب غیرالکلی و ورزش / هر تجویزی باید بر اساس شرایط بیمار صورت گیرد

    کبد چرب یکی از عوامل اصلی ابتلا به نارسایی پیشرفته کبد (سیروز) و عوارض آن است. زندگی بی تحرک امروزی همراه با افزایش دریافت کالری از عوامل موثر ابتلا و شیوع افزاینده کبد چرب و چاقی هستند. از علل مهم دیگر ابتلا به کبد‌چرب مصرف الکل است. بنابرین می توان کبد‌چرب را به دو دسته تقسیم کرد: کبد چرب الکلی و کبد‌چرب غیر الکلی (NAFLD). اولین مداخله توصیه شده در کبد‌چرب الکلی، قطع ...
  • میکروبیوم روده، جامعه متنوعی از میکروارگانیسم‌ها در دستگاه گوارش است که نقش بسیار حیاتی در تغذیه و عملکرد ورزشی انسان دارد. این متن علمی با هدف بررسی اهمیت میکروبیوم‌روده در این زمینه‌ها، به موارد زیر می‌پردازد. میکروبیوم روده به عنوان یک اکوسیستم پیچیده از باکتری‌ها، ویروس‌ها، و قارچ‌ها شناخته می‌شود که با سیستم گوارش ما در تعامل است. این تعاملات تأثیرات گسترده‌ای بر سلامت و عملکرد بدن انسان دارد. اهمیت میکروبیوم روده در تغذیه میکروبیوم‌روده در جذب و هضم مواد غذایی نقش اساسی ایفا می‌کند. این میکروارگانیسم‌ها به تولید آنزیم‌ها کمک می‌کنند که در تجزیه و تحلیل مواد غذایی به صورت بهتری فعالیت می‌نمایند. همچنین، میکروبیوم به تولید ویتامین‌ها و مواد مغذی حیاتی کمک می‌کند. تأثیر میکروبیوم روده بر سیستم ایمنی تعادل صحیح میکروبیوم روده باعث تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شود. این میکروارگانیسم‌ها با جلوگیری از رشد باکتری‌های مضر و تنظیم التهاب‌ها، نقش بسیار مهمی در پایداری سیستم ایمنی دارند. اثر میکروبیوم روده در ورزش و عملکرد ورزشی تحقیقات نشان می‌دهد که میکروبیوم‌روده بر عملکرد ورزشی تأثیر گذار است. این میکروارگانیسم‌ها به بهبود استقامت، جذب مواد مغذی، و کاهش التهابات عضلات کمک می‌کنند. همچنین، مصرف مواد غذایی خاص می‌تواند ترکیبات میکروبیوم روده را بهبود بخشد و در نتیجه عملکرد ورزشی را بهبود ببخشد. میکروبیوم‌روده با تأثیرات بسیاری بر ورزش و عملکرد ورزشی ارتباط دارد. این اثرات عبارتند از: بهبود استقامت: مطالعات نشان می‌دهند که تعادل صحیح میکروبیوم‌روده می‌تواند بهبود استقامت ورزشی را تسهیل کند. میکروبیوم با تأثیر بر جذب مواد غذایی و تولید انرژی، نقش مهمی در افزایش تحمل و استقامت ورزشی دارد. کاهش التهابات عضلات: میکروبیوم روده با تنظیم پروسه‌های التهابی در بدن مواجهه می‌کند. این کنترل التهابات می‌تواند به کاهش آسیب‌ها و التهابات عضلات پس از ورزش کمک کرده و زمان بازیابی را بهبود بخشد. ارتقاء جذب مواد مغذی: میکروبیوم‌روده با تولید آنزیم‌ها و فرایندهای هضمی، به جذب بهتر مواد غذایی کمک می‌کند. این امر می‌تواند منجر به تأمین بهتر انرژی و مواد مغذی برای عضلات شود. تأثیر بر وزن و ترکیب بدن: برخی تحقیقات نشان می‌دهند که ترکیب میکروبیوم روده ممکن است بر وزن و ترکیب بدن تأثیر گذار باشد. این میکروارگانیسم‌ها ممکن است در کنترل وزن بدن و بهبود ترکیب بدنی مؤثر باشند. تأثیر بر روحیه و استرس: ارتباط میان میکروبیوم‌روده و سلامت روحی نیز مشاهده شده است. ممکن است این ارتباط به بهبود استرس، افزایش تمرکز، و بهبود عملکرد روانی در ورزش کمک کند. به طور کلی، تحقیقات نشان می‌دهد که حفظ تعادل و سلامت میکروبیوم روده می‌تواند در بهبود عملکرد ورزشی و ارتقاء سلامت عمومی افراد مؤثر باشد. نتیجه‌گیری میکروبیوم روده با تأثیرات بسیاری بر تغذیه و عملکرد ورزشی ارتباط دارد. حفظ تعادل این اکوسیستم با مصرف مواد غذایی مناسب و سلامت جسمانی می‌تواند به بهبود عملکرد ورزشی و ارتقاء سلامت کلی کمک کند. منابع: Smith, R. P., & Easson, C. (2019). Lactobacillus casei and Bifidobacterium adolescentis Affect Gut Microbiota Composition and Performance in Sprague-Dawley Rats. Gastroenterology Research and Practice, 2019, 1085138. doi:10.1155/2019/1085138. Mach, N., Fuster-Botella, D., & García-Carrizo, F. (2017). Phytosterols supplementation decreases plasma small and dense LDL levels in metabolic syndrome patients on a westernized type diet. Nutrition, Metabolism and Cardiovascular Diseases, 27(2), 139–146. doi:10.1016/j.numecd.2016.10.002. بازگشت به صفحه علم ورزش یاریزان دکتر محمد مهرتاش | دکتری فیزیولوژی ورزشی

    میکروبیوم روده چه اثری بر ورزش و عملکرد ورزشی خواهد گذاشت؟!

    میکروبیوم روده، جامعه متنوعی از میکروارگانیسم‌ها در دستگاه گوارش است که نقش بسیار حیاتی در تغذیه و عملکرد ورزشی انسان دارد. این متن علمی با هدف بررسی اهمیت میکروبیوم‌روده در این زمینه‌ها، به موارد زیر می‌پردازد. میکروبیوم روده به عنوان یک اکوسیستم پیچیده از باکتری‌ها، ویروس‌ها، و قارچ‌ها شناخته می‌شود که با سیستم گوارش ما در تعامل است. این تعاملات تأثیرات ...
  • دکتر زینب جمشیدی متخصص طب فیزیکی و توانبخشی در مطلبی کوتاه به بررسی نقش ورزش در پیشگیری و درمان پوکی استخوان (استئو پروز) پرداخته است. ورزش آثار متنوعی در بدن انسان دارد، از جمله: کاهش احتمال فشار خون کاهش احتمال دیابت نوع ۲ کاهش ابتلا به سرطان روده بزرگ و پستان بهبودی خلق و خوی کاهش احتمال فراموشی همانطور که میدانیم درمان پوکی استخوان صرفا" دارویی نیست، ورزش هایی که برای بیما تجویز می کنیم نقش پر رنگی در درمان آن دارند. افرادی بودند که تراکم استخوان بالایی داشتند و عضلات پشتی ضعیفی داشته و شکستگی مهره ها را تجربه کردند و از طرفی افرادی بودند که پوکی استخوان داشته و عضلات پشتی قوی داشته، و شکستگی مهر ها را تجربه نکردند از همان مراحل اول یعنی زمانی که فرد تراکم استخوان بالایی دارد باید ورزش داده شود تا زمان پوکی استخوان به تعویق افتد و پس از آن نیز ادامه یابد. تنوع ورزش ها در سطوح مختلف خیلی زیاد است و باید متناسب با شرایط بیمار تجویز شودبعنوان مثال ۳۰ دقیقه در روز ۳-۵ روز در هفته ورزش های هوازی تجویز شود. یکسری آموزش هایی باید به بیمار داده شود مثلا" آموزش تمرینات با وزنه مثلا" در پوکی استخوان بین ۱۰-۵ پوند یعنی حدود ۵-۲.۵ کیلوگرم می تواند وزنه بردارید وفشار بیشتر از این می تواند در بیمار منجر به شکستگی شود. قبل از تجویز ورزش باید یکسری اطلاعات از بیمار گرفته شود: سنجش تراکم استخوان(BMD) سابقه بیماریهای قبلی علایق بیمار وضعیت قلبی – عروقی سن وضعیت عضلات بیمار وضعیت ستون فقرات و اینکه بیمار نیاز به بریس دارد یا نه توازن و تعادل بیمار وضعیت راه رفتن بیمار با دانستن موارد فوق ، بهترین ورزش را برای بیمار تجویز می کنیم و برنامه مشخصی را به فرد می دهیم و در ضمن برنامه ورزشی به ترتیب زیر می باشد: ۱- گرم کردن ۲- ورزشهای کششی و سپس استقامتی ۳- fitness قلبی – عروقی ۴- سرد کردن و ورزشهای کششی برای کاهش عوارض ناشی از ورزش بایدها و نبایدهای ورزش در بیمار را باید بدانیم تا باعث افزایش پایداری ستون مهر ه ها شده و عوارضی مانند شکستگی را به بیمار تحمیل نکند. مطالعات نشان داده که ورزش و توانبخشی حتی اگر تراکم استخوان را افزایش ندهد می تواند ریسک شکستگی مهر ه ها را کاهش دهد. پس باید ورزش را در برنامه توانبخشی فرد با پوکی استخوان قرار داد. ورزش های تجویزی موجب بهبود تعادل شده و ریسک افتادن را کاهش می دهد و ثانویه به آن شکستگی های محیطی کاهش می یابد. ورزش های تجویزی برای بیمار با پوکی استخوان ، عبارتند از : تقویت عضلات پشتی بهتر است اول در وضعیت نشسته شروع شود و بعد با پیشرفت ورزش در حالت خوابیده بر روی شکم ادامه یابد، در این حالت بهتر است از یک بالش زیر شکم استفاده شود، تا از عوارض مثل افزایش گودی کمر جلوگیری شود. Pelvic tilt اگر با back extention ترکیب شود بهتر است تقویت عضلات شکمی لازم نیست ورزش دراز نشست کامل را انجام دهد تا شکستگی جدیدی به بیمار تحمیل شود. ورزش extention همراه با یک وزنه فرد در این حالت یک وزنه یک کیلوگرمی را به پشتش می بندد (مثلا داخل کوله پشتی). این وزنه حس تعادل را در ستون فقرات تحریک می کند تا بتواند ورزشهای extention را به خوبی انجام دهد. برای پیشرفت این روش بهتر است تعداد دفعات این حرکت را زیاد نمایم تا بخواهیم زمان را افزایش دهیم. ورزش Tai chi هماهنگی و بالانس ، تعادل را افزایش می دهد و ریسک افتادن را کاهش می دهد. روی تراکم استخوان زیاد تاثیر ندارد و تاثیرش مثل راه رفتن آرام یا متوسط هست و در اندام تحتانی بیشتر موثر است و هدف از این ورزش بیشترکاهش ریسک افتادن می باشد. ورزش یوگا از اولین اهداف یوگا، بهبود انعطاف پذیری می باشد که منجر به کاهش درد کمر و پشت می شود.اما بهتر این است که به بیمار توصیه شود که چه ورزشی برایش مفید بوده و حرکاتی که جزء چرخشی و خم شدن دارند را نباید انجام دهد و مطالعات نشان داده که بعد از انجام یوگا یکسری شکستگی فشاری در مهره ها اتفاق افتاده است. وزن گیری مثل راه رفتن باعث حفظ تراکم استخوان هیپ و اندام های تحتانی می شود و روی تراکم استخوان مهره ها تاثیری ندارد و برای فردی که تراکم استخوان خوبی دارد ریسک افتادن و ریسک شکستگی را کاهش می دهد و و هدف از این ورزش تقویت عضلات لگن می باشد. آب درمانی آب درمانی گر چه در هماهنگی حرکات، افزایش تعادل، تقویت عضلات و کاهش خطر شکستگی موثربوده ولی در تراکم استخوان نقشی نداشته و باید با ورزشهای دیگر به جهت افزایش تراکم استخوان ترکیب گردد. پیلاتس باعث افزایش تراکم استخوان ،کیفیت زندگی و مسافتی که بیمار می تواند پیاده روی کند، می گردد و درد را نیز کاهش می دهد و مثل ورزش یوگا باید از حرکاتی که بصورت خم شدن و چرخشی می باشد پرهیز شود. ترکیب ورزش همراه با مصرف ویتامین D و کلسیم قطعا" اثرش خیلی بیشتر از مصرف کلسیم و ویتامین دی به تنهایی می باشد و آثار طولانی مدت مصرف ویتامین D در جلوگیری از افتادن در مطالعات زیادی ذکر شده است. مجددا" تاکید می گردد که باید ورزشی به بیمار داده شود که در عین حال کمترین ضرر را برای بیمار داشته سود کافی بهمراه داشته باشد. بازگشت به صفحه علم ورزش یاریزان | نقش ورزش در پیشگیری و درمان پوکی استخوان (استئو پروز)

    نقش ورزش در پیشگیری و درمان پوکی استخوان (استئو پروز)

    دکتر زینب جمشیدی متخصص طب فیزیکی و توانبخشی در مطلبی کوتاه به بررسی نقش ورزش در پیشگیری و درمان پوکی استخوان (استئو پروز) پرداخته است.   ورزش آثار متنوعی در بدن انسان دارد، از جمله: کاهش احتمال فشار خون کاهش احتمال دیابت نوع ۲ کاهش ابتلا به سرطان روده بزرگ و پستان بهبودی خلق و خوی کاهش احتمال فراموشی   همانطور که میدانیم درمان پوکی استخوان صرفا" دارویی ...
  • ورزش و فیزیوتراپی بخش جدایی ناپذیر درمان سرطان سینه است که فواید بسیاری برای افراد مبتلا به سرطان دارد. این امر می تواند خستگی را کاهش دهد و آمادگی قلبی عروقی، قدرت، تعادل و اعتماد به نفس را بهبود بخشد. برای افراد مبتلا به سرطان سینه، ورزش معمولاً برای ادامه درمان در طول درمان، از جمله در طول شیمی‌درمانی، پرتودرمانی، و جراحی بی‌خطر است. با این حال، برخی تمرینات ممکن است نیاز به اصلاح بر اساس میزان خستگی فرد داشته باشند و ممکن است لازم باشد اقدامات متفاوتی در مراحل مختلف برنامه درمانی انجام شود. به یاد داشته باشید که هر فرد مبتلا به سرطان سینه منحصر به فرد است و تحمل شخصی شما برای تمرین کردن در طول درمان سرطان سینه ممکن است متفاوت باشد. در صورت داشتن هرگونه سوال یا نگرانی در مورد ورزش در طول درمان، همیشه با تیم مراقبت های پزشکی خود صحبت کنید. تیم مراقبت های پزشکی شما می تواند شما را به یک فیزیوتراپ یا متخصص ورزش سرطان سینه آموزش دیده، ارجاع دهد که بتواند برنامه ورزشی شما را متناسب با نیازها و اهداف خاص شما، تنظیم کند. تهیه یک برنامه ورزشی در طول درمان سرطان سینه قبل از توصیه یک برنامه ورزشی، یک فیزیوتراپ آموزش دیده، متخصص ورزش، یا سایر اعضای تیم مراقبت های پزشکی شما باید اندازه گیری هایی را برای ارزیابی سطح آمادگی اولیه شما انجام دهند. این امر به آنها کمک می کند تا یک برنامه ورزشی را که برای رسیدن به اهداف شما طراحی شده و برای برنامه درمان سرطان شما مناسب است طراحی کنند. عوامل زیادی وجود دارد که می تواند بر شدت و زمان برنامه ورزشی شما در طول درمان سرطان تأثیر بگذارد، از جمله اینکه برنامه ورزشی قبلی شما چگونه بوده است، شدت برنامه درمانی ، سلامت قلبی عروقی قبلی شما و سایر شرایط سلامتی و شخصی که ممکن است داشته باشید. انواع ورزش برای ادامه در طول درمان سرطان سینه مناسب است، اگرچه برخی تمرینات ممکن است نیاز به اصلاح داشته باشند. نکته مهم این است که ورزشی را پیدا کنید که از آن لذت می برید و تنوع را در برنامه ورزشی خود بگنجانید. این به شما کمک می کند تا فعال بمانید و به مدیریت عوارض جانبی مختلفی که ممکن است در طول درمان سرطان با آنها مواجه شوید، کمک کند. چالش های رایج ورزش در طول درمان سرطان سینه شیمی درمانی، پرتودرمانی و جراحی همگی می توانند چالش های متفاوتی را برای ورزش به همراه داشته باشند. هیچ ۲ نفر یکسان نیستند و افراد مبتلا به سرطان با درجات مختلفی از مشکلات مواجه می شوند که ممکن است نیاز به تغییر برنامه ورزشی خود داشته باشند. به طور مشابه، همچنین مهم است که به یاد داشته باشید که هیچ ۲ روزی یکسان نیست. برخی از روزها ممکن است برای یک پیاده روی ۳ کیلومتری بیدار باشید، در حالی که روزهای دیگر تنها دور زدن در داخل ساختمان را بتوانید انجام دهید. هر دوی این سناریوها درست است. گوش دادن به بدن خود در طول دوره مراقبت، بسیار مهم است. نکته مهم این است که شما کاری انجام دادید، حتی اگر آن روز چند بار پیاده روی تا انتهای خیابان و برگشتن باشد. در اینجا آنچه باید در مورد برخی از چالش های رایج ورزش که بیماران بر اساس نوع درمان سرطان انجام شده و نحوه رسیدگی به آنها تجربه می کنند را بدانیم. شیمی درمانی: بسیاری از افرادی که شیمی درمانی می کنند، درجات مختلفی از حالت تهوع، خستگی، نوروپاتی را تجربه می کنند که می تواند بر تعادل و احساس ضعف تأثیر بگذارد. شما می توانید با انجام دوره های ورزشی سبک تر به مدیریت این عوارض جانبی کمک کنید. به وسیله ۳ یا ۴ ست ۱۰ تا ۱۵ دقیقه ای در طول روز به جای ۱ جلسه ورزش طولانی تر، سعی کنید تا از احساس خستگی بعد از ورزش جلوگیری کنید. همچنین می توانید در صورت لزوم تمرینات را با وزن کمتر یا تکرار کمتر انجام دهید. با تیم مراقبت های پزشکی خود در مورد تغییرات خاص خود صحبت کنید. پرتو درمانی: افرادی که پرتودرمانی می‌شوند، ممکن است پس از پرتودرمانی با سفتی در ناحیه سینه و بالای بازو مواجه شوند که می‌تواند دامنه حرکتی دست به بالای سر یا دور کردن دست از بدن را سخت کند. برخی از افراد ممکن است در پایان پرتودرمانی خود دچار ترک پوست شوند. کشش در طول دوره پرتودرمانی بسیار مهم است. تغییر شدت این کشش‌ها بر اساس اینکه آیا پوست شما ترک دارد یا خیر مهم است. لطفاً با تیم مراقبت های بهداشتی خود در مورد اینکه چه نوع کششی برای شما توصیه می شود صحبت کنید. عمل جراحی: نوع جراحی که انجام می دهید تغییراتی را که ممکن است برای برنامه ورزشی شما لازم باشد، تعیین می کند. انجام لامپکتومی، ماستکتومی با یا بدون بازسازی، یا برداشتن غدد لنفاوی، همگی مجموعه ای از چالش ها و نیازهای بهبودی خاص خود را دارند. نوع بازسازی که انتخاب می کنید تعیین می کند که با چه سرعتی می توانید تمرینات تقویتی و استقامتی را شروع کنید. به طور معمول، شما می توانید بلافاصله پس از جراحی، راه رفتن را شروع کنید، بنابراین می توانید حتی در شدت های کم به فعالیت خود ادامه دهید. مهم است که از جراح خود بپرسید که چه نوع اقدامات احتیاطی را باید انجام دهید و چه محدودیت هایی ممکن است بعد از جراحی داشته باشید تا بتوانید به اندازه کافی، آماده شوید. سوالاتی که باید از تیم مراقبت های بهداشتی خود در مورد ورزش در طول درمان سرطان سینه بپرسید: مهم است که با تیم مراقبت های پزشکی خود در مورد اهداف خود برای فعال ماندن در حین انجام درمان، گفت و گوهای مداوم داشته باشید. در اینجا چند سؤال وجود دارد که می توانید از آنها برای شروع گفت وگو با تیم مراقبت پزشکی خود بر اساس نوع درمانی که دریافت می کنید، استفاده کنید. اگر شیمی درمانی می کنید: -اگر تعداد سلول های خونی من پایین است، آیا باید ورزش را اصلاح کنم؟ -آیا مواقعی وجود دارد که نباید ورزش کنم؟ -آیا پس از قرار دادن پورت من، دوره ای وجود دارد که باید از بلند کردن اجسام سنگین یا بالا رفتن از پله خودداری کنم؟ -اگر حالت تهوع یا خستگی دارم، چگونه می توانم فعال بمانم؟ اگر پرتودرمانی دریافت می کنید: -چگونه می توانم تمریناتم را اصلاح کنم در صورت وجود ترک پوست در سینه؟ -چه چیزی روی پوستم بگذارم تا از خراب شدن آن جلوگیری کنم؟ اگر تحت عمل جراحی هستید: -آیا در طول دوران نقاهت از این جراحی محدودیتی برای بلند کردن بدن و یا وزنه وجود دارد و اگر چنین است، برای چه مدت؟ -چه زمانی شروع تمرینات قدرتی بعد از عمل بی خطر است؟ -آیا صاف دراز کشیدن اشکالی ندارد؟ -آیا بعد از این روش محدودیت حرکتی خواهم داشت؟ اگر در هر زمانی احساس کردید که در طول درمان به راهنمایی یا کمک خاصی نیاز دارید، از پزشک خود بخواهید که شما را به یک فیزیوتراپ یا متخصص ورزش ارجاع دهد که تجربه کار با افراد مبتلا به سرطان سینه را دارد. این متخصصان به شما کمک می کنند تا از طریق هر گونه اصلاحی که ممکن است در طول دوره بهبودی خود نیاز داشته باشید، شما را راهنمایی کنند.
    به مناسبت هفته ملی سلامت زنان؛

    ورزش در طول درمان سرطان سینه چه اثر مثبتی خواهد داشت/ هر آنچه باید بدانید!

    ورزش و فیزیوتراپی بخش جدایی ناپذیر درمان سرطان سینه است که فواید بسیاری برای افراد مبتلا به سرطان دارد. این امر می تواند خستگی را کاهش دهد و آمادگی قلبی عروقی، قدرت، تعادل و اعتماد به نفس را بهبود بخشد. برای افراد مبتلا به سرطان سینه، ورزش معمولاً برای ادامه درمان در طول درمان، از جمله در طول شیمی‌درمانی، پرتودرمانی، و جراحی بی‌خطر است. با این حال، برخی تمرینات ممکن ...
  • در مطلبی کوتاه به روش تشخیص، بررسی علل و آموزش حرکات اصلاحی برای درمان و رفع عارضه لگن نامتقارن خواهیم پرداخت که امروزه در بخشی از جامعه شایع شده است. بدن انسان طوری طراحی شده که در حالت ایستاده به شکل مستقیم قرار بگیرد. ستون فقرات که به صورت عمودی از مهره‌ها و دیسک‌های بین مهره‌ای ساخته شده و با شبکه ای از عضلات، رباط‌ها و دیگر بافت‌های همبند پشتیبانی می‌شود باعث می‌شود تا بدن انسان از سر تا پا ظاهری صاف و متقارن داشته باشد. در یک دنیای بی نقص، طرف چپ و راست بدن کاملا با یکدیگر تقارن خواهند داشت. اما گاهی اوقات بدن کج و ناهمتراز و نابسامان می‌شود. با گذشت زمان، ممکن است متوجه شوید که یکی از شانه‌ها یا یک سمت لگنتان (یا هر دو) بالاتر از سمت دیگر است. این مشکل ممکن است در هنگام ایستادن یا نشستن در موقعیت‌های خاص با درد نیز همراه باشد.اسکولیوز، کوتاهی پا، عادات بد و... می تواند باعث ایجاد نابرابری لگن شود. نابرابری لگن باید در اسرع وقت اصلاح شود زیرا این عارضه ممکن است به مرور زمان موجب تغییرات در ساختارهای نخاعی و یا حتی فتق دیسک و سیاتیک شود. علاوه بر ساختارهای ستون فقرات، مفصل خاجی خاصره‌ای نیز ممکن است در اثر انحراف لگن دچار مشکل شود. مشکلات مفصل خاجی خاصره‌ای می‌تواند ناشی از ضعف عضلات (عضلات اطراف ستون فقرات، لگن و باسن) باشد که باعث می‌شود لبه لگن به سمت جلو حرکت کرده و باعث حرکت بیش از حد لگن در حین راه رفتن یا دویدن شود. تشخیص عدم تقارن لگن یکی از روش های تشخیص عدم تقارن لگن، آزمون توماس است که به شرح زیر می باشد: روی تخت دراز بکشد، طوری که پاها از زانوها از لبه تخت آویزان شوند. سپس یک پای خود را به سمت سینه خود کشیده، خم کرده و زانوی خود را نگه دارد. سپس همین کار را برای پای دیگر نیز تکرار کند. اگر لگن تراز نباشد، پشت پایی که از لبه تخت آویزان است از روی تخت بلند خواهد شد. در صورتی که فرد برای جلوگیری از بلند شدن پایی که از لبه تخت آویزان است، به شکلی مجبور شود آن را بکشد یا بچرخاند، نشان می‌دهد که لگن دچار عدم تقارن است. تمرینات ورزشی اصلاحی برای لگن نامتقارن در زیر چند حرکت اصلاحی ورزشی برای رفع این عارضه ارئه شده است: چرخاندن لگن (تیلت لگن) این تمرین باعث تقویت عضلات شکمی می‌شود.روی زمین در حالی که صورت به سمت بالا و زانوها خم شده‌اند دراز بکشید. عضلات شکم خود را منقبض کنید، تا سر تا سر پشتتان کاملا به زمین بچسبد. لگن را کمی بالا ببرید.به مدت ۱۰ ثانیه در این موقعیت باقی بمانید.حرکت را در پنج مجموعه ۱۰ تایی تکرار کنید حرکت کششیِ زانو به سینه این نوع حرکت کششی، ‌عضلات خلفی لگن را متعادل می‌کند. به پشت دراز بکشید. زانوها باید خم شده، کف پاها صاف روی زمین صاف باشد. یک زانو را تا جایی که ممکن است به قفسه سینه نزدیک کنید و همزمان کمرتان را به زمین فشار بدهید. به مدت ۳۰ ثانیه در همین حالت بمانید. بدن را شل کنید و پا را پایین بیاورید. قبل از تکرار این تمرین روی زانوی دیگر، ۳۰ ثانیه استراحت کنید. این تمرین کششی را روزانه یک یا دو بار انجام بدهید. حالت سجده (جنینی) با دست‌های کشیده برای انجام کشش در وضعیت سجده (جنینی)، ابتدا دست‌ها و زانوهای خود را روی زمین قرار دهید، سپس روی پاشنه پای خود بنشینید (باسن را روی پاشنه پاها قرار دهید) و پیشانی خود را به سمت زمین نزدیک کنید تا سرتان پایین بیاید. در این وضعیت، که در حالی که بدن روی ران‌ها خم شده‌ است نشسته‌اید، یک بازو را بلند کرده و آن را تا جایی که ممکن است به سمت جلو بکشید. حرکت را برای دست دیگر نیز تکرار کنید. در حالی که بازوها کاملا کشیده‌اند، دستانتان را روی زمین به طرفین حرکت دهید. این کار باعث کشش ناحیه پایینی کمر و لگن در سمت مخالف می‌شود. در این وضعیت بمانید و در حالی که بدنتان در وضعیت کشش قرار دارد دم و بازدم بگیرید. بازگشت به صفحه علم ورزش یاریزان | پای پرانتزی بزرگسالان با ورزش کردن قابل درمان است علی شعبانی فرد / کارشناس حرکات اصلاحی

    حرکات اصلاحی برای لگن نامتقارن

    در مطلبی کوتاه به روش تشخیص، بررسی علل و آموزش حرکات اصلاحی برای درمان و رفع عارضه لگن نامتقارن خواهیم پرداخت که امروزه در بخشی از جامعه شایع شده است.   بدن انسان طوری طراحی شده که در حالت ایستاده به شکل مستقیم قرار بگیرد. ستون فقرات که به صورت عمودی از مهره‌ها و دیسک‌های بین مهره‌ای ساخته شده و با شبکه ای از عضلات، رباط‌ها و دیگر بافت‌های همبند پشتیبانی می‌شود ...
کد اعلام وصول الکترونیکی