ورزشکار آسیب دیده باید هم از دیدگاه اجتماعی و هم از دیدگاه روانی با شرایط جدید تطابق پیدا کند. مداخلات روانشناختی به خصوصیات فردی ورزشکار آسیب دیده و مرحله توانبخشی مرتبط است. (مدیریت روانشناختی آسیب ورزشی)

پیشگیری از آسیب

------------------------------------

مطالعات نشان می دهند خطر آسیب به سطح اضطراب ادراک شده ورزشکار مرتبط است. بنابراین، از نگاه روانشناختی می توان بر بهبود مدیریت استرس شامل مداخلات شناختی، رفتاری و احساسی تمرکز کرد. به علاوه، روانشناسان ورزشی می توانند احساس جسمی و بدنی را با سطح انرژی و خستگی به دقت بررسی کنند. این رویکرد از نتیجه مشاوره های متعدد با ورزشکاران حاصل شده است که آنها باید سطح پایین انرژی خود را به عنوان یک عامل خطر برای بروز آسیب درنظر بگیرند. برای افزایش خودآگاهی، ذهن آگاهی کمک کننده است.

خصوصیات فردی

واکنش نسبت به یک آسیب از جنبه های متفاوتی نشات می گیرد به عنوان مثال:

• شخصیت ورزشکار: صفات شخصیتی ورزشکار (مثلاً گرایش عمل، برون گرایی) همه جنبه های مرتبط با وقوع یک آسیب را تحت تاثیر قرار می دهد (شناخت، رفتار، ارزیابی). اثر صفات شخصیتی خاص، روی مدیریت آسیب پیچیده است، اما تجربه مشاوران نشان داده است خصوصیات موقعیتی ورزشکار آسیب دیده (مثلاً میزان حمایت اجتماعی)، تعامل (تسهیل کننده یا مهار کننده) را به مقدار زیادی تحت تاثیر قرار می دهد.
• تجربه قبلی آسیب: اگر ورزشکار قبلاً آسیب (مشابهی) را تجربه کرده باشد، وضعیت متفاوت خواهد بود. بنابراین، کشف تجارب قبلی برای این که چگونه ورزشکار با واقعه اخیر تطابق پیدا کند، ارزشمند است.
• هویت به عنوان ورزشکار: در صورت وقوع آسیب، ورزشکاران تجربه خواهند کرد که ورزش، بخش زیادی از هویت آنان را تشکیل می دهد. برای برخی ورزشکاران، جبران از دست رفتن (موقتی) پرداختن به ورزش نسبت به دیگران دشوارتر است.
• منابع تطابق: ورزشکاران از نظر منابع و مهارت های گذر از زمان دشوار آسیب ها با یکدیگر متفاوتند. به علاوه، جنبه های خود آسیب (مثلاً نقطه زمانی، شدت) بر پاسخ دهی یک فرد به آسیب تاثیر گذار است.

چارچوب بالینی

ما یک چارچوب چرخه ای برای برجسته کردن فعل و انفعالات قوی بین همه مراحل مدیریت موثر آسیب از دیدگاه روانشناسی ورزشی پیشنهاد می کنیم. نقطه شروع، وقوع آسیب است زیرا خصوصیات موقعیتی (مثلاً خودتحمیل شده در مقابل دیگری تحمیل شده) همچنین درجه قابلیت درک توسط ورزشکار (چرا اتفاق افتاد؟) به شدت همه مراحل آتی توانبخشی را متاثر می سازد. آسیب دیدن گاهی با تغییرات بزرگی در متغیرهای گوناگونی از جنبه های زندگی ورزشکار همراه است. گاهی زمان موجب برانگیختگی احساسات منفی مثل اضطراب یا نگرانی بیش از اندازه می شود. بنابراین، ما مداخلات بحرانی روانشناختی را به عنوان قدم اول لازم در نظر می گیریم. بدین منظور، ابتدا لازم است حضور داشته باشید، آرامش خود را حفظ کنید و تا حد توانتان به ورزشکار مصدوم توجه کنید. مرور واقعه منجر به آسیب، طی تحلیل روانشناختی در قدم اول به برقراری یک فضای کاری مناسب نیاز دارد (از نظر فضای خصوصی و زمان). ایجاد فضای لذتبخش و خصوصی احتمال این که ورزشکار در مورد احساسات منفی و مراحل احساس ضعف و افسردگی با شما صحبت کند را افزایش می دهد. پیدا کردن زمینه های مشترک که چه چیزی از نظر روانی استرس زاست، پایه مدیریت احساسات در مرحله دوم محسوب می شود. طی روند توانبخشی جسمی، روانشناسان ورزشی می توانند تکنیک های متعددی را برای تقویت انگیزه و مقابله با موانع روانشناختی ارائه دهند. به علاوه، وارد کردن تکنیک های تمرینات ذهنی در توانبخشی جسمی برای تقویت حس کنترل بر جسم کمک کننده است. تا زمانی که بازگشت به تمرین یا مسابقه ممکن شود، اغلب یک سرفصل اصلی برای کمک به ورزشکار، ساختن انتظارات واقعی در مورد تمرین و مسابقه خواهد بود.

یاریزان | مدیریت روانشناختی آسیب ورزشی

دکتر لاله حاکمی / متخصص بیماری های داخلی

Sport Psychology Association

CHRISTIAN HEISS۱ & KATHRIN STAUFENBIEL, Sport Psychology Consultants, Germany

performance-entwicklung.de / kathrin-staufenbiel.com