امیررضا کهزادی که با نمایش خیره کننده در این فصل لیگ برتر فوتسال ایران نشان داده آینده ای روشن را پیش رو دارد موفق به پوشیدن پیراهن ملی شده است.
به گزارش یاریزان؛ خروش سالنیباز جوان، میان خیل عظیم ستارگان در تیم کهکشانی گهر زمین بیانگر قابلیتهای زیاد او بوده است. امیررضا کهزادی به لطف تواناییهایش در دریبلینگ، تمام کنندگی و جنگندگی میتواند در تمام پستها به میدان برود و از بازیکنان تاثیرگذار سیرجانیها محسوب میشود. او تعداد گلهایش در فصل جاری را به عدد پنج رسانده است. کهزادی، جاهطلب، بلندپرواز و اگر مسیر رو به رشد خود را ادامه بدهد، آینده بسیاری روشنی پیشرو دارد.
علی صانعی سرمربی تیمهای ملی پایه، ۲۰ بازیکن را به اردوی تیم ملی امید دعوت کرد که نام امیررضا کهزادی در آن به چشم می خورد.
------------------------------------
این اولین تجربه امیررضا کهزادی به عنوان بازیکن دعوت شده به اردوی تیم ملی است، پسری که از ایلام راهش را به بالاترین سطح فوتسال ایران طی کرده. کم جمعیتترین استان کشور. از دیار مردمی که هشت سال شجاعانه مقابل دشمن مقاومت کردند و حالا سالهاست در مسیر کربلا میزبان میلیونها ایرانی میشوند اما کماکان واژه «محروم» به آن چسبیده. او تنها بازیکن ایلامی حاضر در لیگ برتر است.
زیر نظر سجاد نوراللهی فوتسال را شروع کرده است. متولد ۳۱ خرداد ۱۳۸۱. خودش را در لیگ نوجوانان و جوانان نشان داد و بعد توانست اعتماد حسین افضلی را جلب کند و به گُهرزمین سیرجان پیوست و حالا کنار ستارههای سرشناسی مانند حسین طیبی، مسلم اولادقباد و سالار آقاپور بازی میکند. قدردان فرصتی است که سرمربی گهرزمین به او داده است، اینکه کنار غولهای فوتسال ایران و آسیا باشند.
– قابل توصیف نیست که بگویم چقدر خوشحالم. پوشیدن پیراهن تیم ملی حتی در اردوها و تمرینات هم لذتبخش است، این پیراهنی است که بزرگترین بازیکنان تاریخ ایران پوشیدهاند.
– لبخند میزند و توپ فوتسالی که دستش است را محکمتر بغل میکند. خیس و عرق کرده اما هنوز مشتاق تمرین. چشمهایش میدرخشد.
– از اعتماد کادر فنی به ویژه آقای صانعی ممنونم. فضای این اردوها با باشگاه متفاوت است و ما قدر این فرصت را میدانیم، اینکه اینقدر لیگ با دقت زیر نظر گرفته میشود و هر بازیکنی این شانس را دارد که اگر کیفیت خودش را ثابت کند به اردوی تیم ملی امید دعوت شود حتماً روی لیگ هم اثر میگذارد.
امیررضا کهزادی عاشق فوتسال است، در عین جوانی خودش را نشان داده است که در گهرزمین هم بازی میکند و هم گل میزند، از آن دسته بازیکنانی است که هر جا مربی نیاز داشته باشد بازی میکند. با تمام وجود. درست مثل همین دو روزی که در اولین تجربه پوشیدن پیراهن تیم ملی در اردو با تمام توان دوید، جنگید و حتماً میخواهد باز هم به این سالن برگردد، در قامت یک ملیپوش. این بار با پیراهن سفید.