مقبل هنر پژوه کوهنورد فقید تیم ملی ایران در سال ۱۳۸۶ و پس از سقوط از صخره چشم از جهان فرو بست. در مطلبی کوتاه به بررسی زندگی پر از افتخار وی خواهیم پرداخت.

به گزارش یاریزان؛ مقبل هنر پژوه یکی از کوهنوردان نامی تیم ملی ایران است که در دوره کوتاه اما پر بار توانست نام خود را در تاریخ کوهنوردی ایران و جهان ماندگار کند.

------------------------------------

مقبل هنر پژوه در تابستان ۱۳۶۲ در شهرستان بوکان دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی تا پایان متوسطه را در بوکان به پایان رسانید. در سال ۱۳۸۰ در رشته الکترونیک دیپلم گرفت.
در همان سال در رشته الکترونیک دانشگاه ارومیه پذیرفته شد که تحصیلش پس از ۳ ترم به علت عضویت در تیم ملی وشرکت در اردو ها ناتمام ماند. مجدداً در سال ۱۳۸۳ در رشته کارشناسی تربیت بدنی دانشگاه آزاد ارومیه مشغول ادامه تحصیل گردید.

ملی پوش فقید تیم ملی ایران از سال ۱۳۷۷ ورزش کوهنوردی را از کوه های اطراف زادگاهش آغاز نمود و در همان سنین نوجوانی اکثر قله های مرتفع ایران سبلان، علم کوه، الوند، قندیل و… را زیر پا گذاشت.

در سال ۱۳۷۹ به عضویت تیم ملی درآمد و وی رکورد دار جوانترین صعودکننده به کوه لوتسه چهارمین قله رفیع جهان به ارتفاع هشت هزار و ۴۱۶ متری در سن ۱۹ سالگی بود.

وی در سال ۱۳۸۲ و در قله هفت هزار و ۸۰۰ متری ” گاشربروم ۱ ” در حالی که هم طناب محمد اوراز بود در اثر سقوط بهمن حدود ۶۰۰ متر سقوط کرد اما زنده ماند ولی به دلیل صدمات وارده تا مدتی از رفتن به کوهستان محروم بود. در این حادثه محمد اوراز جان به جان آفرین تسلیم کرد و صعود تیم ایران به این قله ناکام ماند.

هنرپژوه درباره این حادثه چنین می گوید:

“بعد از سقوط به علت ضربه حافظه ام را از دست داده بودم. تا سه روز بعد از بهمن را به یاد نمی آورم. دکتر معالج در پاکستان به من گفت که شاید بعد ها خاطرات این چند روز را به خاطر بیاورم. از کمپ ۴ تا کمپ یک را اصلاً یادم نمی آید ولی روز چهارم از کمپ یک و رسیدن هلی کوپتر امداد را یادم است.

زندگی ام را مدیون او هستم. آخرین لحظه های بعد از سقوط ،‌او باعث شد که من زنده بمانم. علامت هایی که با بی سیم فرستاد، ‌جان من را نجات داد. چنین اتفاقاتی جزو قوانین هیمالیا نوردی است ولی بعد از جاودانه شدن محمد اوراز، حالا احساس خیلی بدی دارم.” (روزنامه ایران ورزشی. سه شنبه ۲۹/۷/۸۲٫ شماره .۱۸۳۵٫)

مقبل در سال ۱۳۸۳ تیم ملی جوانان را با پانزده عضو در صعودی موفق به قلهٔ آرارات در کشور ترکیه سرپرستی کرد و این آخرین صعود وی در خارج از کشور تا سال ۱۳۸۶ بود.

در پاییز ۱۳۸۶ و در حالی که در ارتفاعات کوه برده زرد بوکان در حال کوهنوردی و آموزش بود که به فاصله حدود ۸ متر سقوط کرده به اغماء رفت و چند روز بعد در بیمارستان عارفیان ارومیه درگذشت. پیکر وی را در بلندای کوه برده زرد، نزدیک قله کوه، به خاک سپردند.