تاریخ : جمعه, ۱۹ بهمن , ۱۴۰۳ Friday, 7 February , 2025

یادداشت

تاثیر عدالت در توزیع امکانات صنعتی بر توسعه ورزش در استان‌های محروم ایران آیا شهرداری ها مجاز به تیم داری هستند؟ قانون می گوید نه اما واقعیت چیز دیگریست! تغذیه و رژیم غذایی چه نقشی در پیشگیری از ابتلا به ویروس کرونا دارد؟ تغذیه ورزشی در زمستان / چند نکته مهم برای بهبود عملکرد درباره تلخ ترین تصویر این روزهای فوتبال ایران / چرا وریا پشت شیشه قرنطینه رفت؟ محرومیت ماشین سازی تبریز، فرصت شکوفایی دو فوتبالیست مهابادی و کرمانشاهی نکته قابل بحث؛ مسی و یارانش باخت را از حریف پذیرفتند بدون کوچکترین رفتار غیر اخلاقی پیروزی مقتدرانه اما بی تاثیر؛ نوش داروی جوانان پس از مرگ موکریان + جدول کالبد شکافی سخنان رئیس کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال توسط یک جامعه شناس بیمه ورزشی ، ضرورتی که قبل از ورود به میدان مسابقه باید فراهم شده باشد چرا کاویان نقده می تواند به مرحله دوم لیگ سه صعود کند؟ امسال سنندج در لیگ بسکتبال، سقز در لیگ فوتسال و مهاباد در لیگ والیبال حضور خواهند داشت؟ سکوت مسولین و نگرانی هواداران سردار محبوبترین تیم لیگ دسته دوم ایران واگذاری چند پروژه ورزشی نیمه تمام به بخش خصوصی در کردستان برترین چهره های ورزش ایران در سال ۹۵ چه کسانی بودند؟ چه افرادی بیشتر در معرض آسیب و پارگی رباط صلیبی هستند؟ برترین‌ آمارهای نیم فصل نخست لیگ برتر فوتبال ایران را بدانید

0

فواید شنا مخدر های درون زا و فعالیت ورزشی

  • کد خبر : 17481
  • 28 دی 1402 - 10:40

Yarizan telegram Channel آدرس کانال تلگرام پایگاه خبری ورزشی یاریزانYarizan page Instagram آدرس پیج اینستاگرام پایگاه خبری ورزشی یاریزان

 

در مطلبی کوتاه به قلم دکتر علیرضا معقول زاده به بررسی عنوان مخدر های درون زا و فعالیت ورزشی خواهیم  پرداخت. احساس خوب پس از شنا کردن و یا دویدن در پارک تجربه ای است که همه تمایل به تکرار آن دارند. در کنار مزایای فراوان ورزش، این حس خوشایند حاصل ترشح شدن مخدر های درون زا در بدن به دنبال فعالیت فیزیکی است. مخدر های درون زا که با نام اندورفین شناخته شده ترند، پپتیدهای مغزی هستند که در پاسخ به محرک هایی چون درد و استرس در سیستم اعصاب مرکزی به عنوان واسطه های شیمیایی، و در غده هیپوفیز به عنوان هورمون، ترشح شده و با اثر بر گیرنده های اپیوئیدی مغز اثرات ضد دردی، سرخوشی، کاهش استرس و افزایش اعتماد به نفس را اعمال می کنند. اندورفین ها به عنوان سه پپتید مجزا به نام های (آلفا - بتا – گاما) اندورفین شناخته می شوند. بیشترین مطالعه بر روی بتا اندورفین ها انجام شده و اکثر خواص عملکردی اندورفین‌ها را به طور کلی به آنها ‌تعمیم می‌دهند. عوامل متعددی بر ترشح اندورفین ها تاثیر گذارند. پیاده روی، شنا، خندیدن با دوستان، غذا خوردن، رقصیدن، شنیدن موسیقی مورد علاقه، استشمام رایحه خوش، استرس، درد، گریه کردن همگی می توانند باعث تغییر سطح اندروفین در بدن ما شوند. تحقیقات مختلفی در طی سال ها و در مراکز مختلف نشان داده است که ورزش بیشترین تاثیر در افزایش ترشح اندورفین در بدن را دارد. هر چند که فعالیت های ورزشی مانند پیاده روی سبک هم می تواند باعث بالا رفتن سطح اندورفین شود ولی بیشترین تحریک مربوط به ورزش های هوازی با شدت متوسط به بالا و به خصوص در ورزش های آبی است. شروع ترشح اندورفین بسته به سن افراد با تداوم ورزش پس از ۱۱ تا ۱۶ دقیقه فعالیت به سطح قابل بررسی می رسد پس برای رسیدن به اثرات مطلوب اندورفین ها تداوم فعالیت ورزشی با شدت متوسط تا شدید حداقل به مدت نیم ساعت ضروری می باشد. علاوه بر احساس سرخوشی ترشح اندورفین باعث بالا رفتن آستانه تحمل درد در ورزشکاران می شود که می تواند در تحمل آسیب های ورزشی کمک کننده باشد. هم چنین در مطالعات انجام شده در دردهای مزمن مثل میگرن و دردهای دوران قاعدگی خانم ها، ورزش نقش قابل قبولی در بالا بردن تحمل فرد داشته است. هر چند فعالیت های ورزشی هوازی با شدت متوسط به بالا در تحریک میزان ترشح اندورفین بیشترین تاثیر را دارد، با این حال تمامی فعالیت های ورزشی در هر سنی اثرات مطلوب افزایش اندورفین را بدنبال خواهد داشت. بر خلاف مورفین و مشتقات آن که مصرف مداوم آنها خطر ایجاد وابستگی را به دنبال دارد، مورفین های درون زا به دلیل نیمه عمر خود در گیرنده های اپیوئیدی احتمال وابستگی ندارند. اگرچه وابستگی به ورزش خود می تواند جایگزین عادت های نامطلوب زندگی گردد. فصلنامه طب در ورزش-پاییز ۱۴۰۲ بازگشت به صفحه علم ورزش یاریزان | مخدر های درون زا و فعالیت ورزشی دکتر علیرضا معقول زاده | دکترای حرفه‌ای پزشکی

در مطلبی کوتاه به قلم دکتر علیرضا معقول زاده به بررسی عنوان مخدر های درون زا و فعالیت ورزشی خواهیم  پرداخت.

احساس خوب پس از شنا کردن و یا دویدن در پارک تجربه ای است که همه تمایل به تکرار آن دارند.

 

------------------------------------

در کنار مزایای فراوان ورزش، این حس خوشایند حاصل ترشح شدن مخدر های درون زا در بدن به دنبال فعالیت فیزیکی است. مخدر های درون زا که با نام اندورفین شناخته شده ترند، پپتیدهای مغزی هستند که در پاسخ به محرک هایی چون درد و استرس در سیستم اعصاب مرکزی به عنوان واسطه های شیمیایی، و در غده هیپوفیز به عنوان هورمون، ترشح شده و با اثر بر گیرنده های اپیوئیدی مغز اثرات ضد دردی، سرخوشی، کاهش استرس و افزایش اعتماد به نفس را اعمال می کنند. اندورفین ها به عنوان سه پپتید مجزا به نام های (آلفا – بتا – گاما) اندورفین شناخته می شوند. بیشترین مطالعه بر روی بتا اندورفین ها انجام شده و اکثر خواص عملکردی اندورفین‌ها را به طور کلی به آنها ‌تعمیم می‌دهند.

عوامل متعددی بر ترشح اندورفین ها تاثیر گذارند. پیاده روی، شنا، خندیدن با دوستان، غذا خوردن، رقصیدن، شنیدن موسیقی مورد علاقه، استشمام رایحه خوش، استرس، درد، گریه کردن همگی می توانند باعث تغییر سطح اندروفین در بدن ما شوند.

تحقیقات مختلفی در طی سال ها و در مراکز مختلف نشان داده است که ورزش بیشترین تاثیر در افزایش ترشح اندورفین در بدن را دارد. هر چند که فعالیت های ورزشی مانند پیاده روی سبک هم می تواند باعث بالا رفتن سطح اندورفین شود ولی بیشترین تحریک مربوط به ورزش های هوازی با شدت متوسط به بالا و به خصوص در ورزش های آبی است. شروع ترشح اندورفین بسته به سن افراد با تداوم ورزش پس از ۱۱ تا ۱۶ دقیقه فعالیت به سطح قابل بررسی می رسد پس برای رسیدن به اثرات مطلوب اندورفین ها تداوم فعالیت ورزشی با شدت متوسط تا شدید حداقل به مدت نیم ساعت ضروری می باشد.

https://instagram.com/80_shopbrand?igshid=NzZlODBkYWE4Ng==

علاوه بر احساس سرخوشی ترشح اندورفین باعث بالا رفتن آستانه تحمل درد در ورزشکاران می شود که می تواند در تحمل آسیب های ورزشی کمک کننده باشد. هم چنین در مطالعات انجام شده در دردهای مزمن مثل میگرن و دردهای دوران قاعدگی خانم ها، ورزش نقش قابل قبولی در بالا بردن تحمل فرد داشته است.

هر چند فعالیت های ورزشی هوازی با شدت متوسط به بالا در تحریک میزان ترشح اندورفین بیشترین تاثیر را دارد، با این حال تمامی فعالیت های ورزشی در هر سنی اثرات مطلوب افزایش اندورفین را بدنبال خواهد داشت.

بر خلاف مورفین و مشتقات آن که مصرف مداوم آنها خطر ایجاد وابستگی را به دنبال دارد، مورفین های درون زا به دلیل نیمه عمر خود در گیرنده های اپیوئیدی احتمال وابستگی ندارند. اگرچه وابستگی به ورزش خود می تواند جایگزین عادت های نامطلوب زندگی گردد.

فصلنامه طب در ورزش-پاییز ۱۴۰۲

بازگشت به صفحه علم ورزش یاریزان | مخدر های درون زا و فعالیت ورزشی

دکتر علیرضا معقول زاده | دکترای حرفه‌ای پزشکی

لینک کوتاه : https://yarizan.ir/?p=17481

برچسب ها

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

 


کد اعلام وصول الکترونیکی