محمد خالوندی ورزشکار ملی پوش پارادوومیدانی ایران در رشته پرتاب نیزه و دارنده دو مدال طلای پارالمپیک خبر مهاجرتش به کشور ترکیه را تایید کرد.

به گزارش یاریزان؛ این ورزشکار ملی پوش کرمانشاهی در گفت و گو با ایسنا، بابیان اینکه درحال انجام کارهای مربوط به مهاجرتش به کشور ترکیه است، اظهارکرد: از نزدیک دو سال پیش از طرف یکی از باشگاه‌های ترکیه درخواستی برای همکاری با این باشگاه داشتم، اما چون منتظر بودم شرایط در داخل کشور برایم بهتر شود، صبر کردم که بی‌فایده بود.

------------------------------------

وی تصریح کرد: به آینده‌ام فکر می‌کنم و به اینکه بعد از پایان ورزشم مورد حمایت چندانی قرار نمی‌گیرم، برای همین هم خودم و هم خانواده‌ام این تصمیم بسیار سخت را گرفتیم.
خالوندی تاکید کرد: نه قرار است غیرقانونی بروم و نه اینکه فرار کنم، به کشور ترکیه می‌روم تا علاوه بر بازی برای این کشور، تجربه چندین سال حضورم در رشته پرتاب نیزه را در اختیار آنها قرار دهم.
وی در پاسخ به اینکه فدراسیون از چه زمانی در جریان قصدش برای مهاجرت به ترکیه بوده، گفت: از ابتدای امسال مسئولین فدراسیون متوجه شدند که می‌خواهم به ترکیه مهاجرت کنم، اما متاسفانه هیچ کاری نکردند و برایشان بی‌اهمیت بود.
دارنده دو مدال طلای پارالمپیک اضافه کرد: درحال حاضر ماهانه تنها نزدیک به ۹۴۰ هزار تومان حقوق می‌گیرم که باید با این حقوق مکمل بخرم، به مسابقات بروم و هزینه مربی و خرج و مخارج خانواده‌ام را بدهم که جوابگوی یک دهم این هزینه‌ها هم نیست.
محمد خالوندی با بیان اینکه بین ورزشکاران تَن‌سالم و معلول از نظر در اختیار قرار دادن امکانات و حقوق تبعیض‌های زیادی وجود دارد، یادآور شد: چندسال پیش قانونی برای حمایت از ورزشکاران پارالمپیکی قرار دادند که طبق آن فرزندان این ورزشکاران در آینده استخدام می‌شوند، درحالی که فرزند من اکنون چندسال بیشتر ندارد و این قانون هیچ کمکی به خود من که اکنون به حمایت نیاز دارم، نمی‌کند.
خالوندی گفت: طبق قانون پس از مهاجرتم حداقل تا دو سال نمی‌توانم با پرچم ترکیه در مسابقات حاضر شوم، برای همین احتمال دارد در مسابقات المپیک ۲۰۲۰ حضور نداشته باشم، اما مسئولین باشگاهی که با آن قرارداد بسته‌ام تاکید کرده‌اند که این مشکل را حل می‌کنند تا بتوانم در ۲۰۲۰ برایشان به میدان بروم.
وی در پایان عنوان کرد: می‌دانم که مردم کشور و شهرم از تصمیم من ناراحت می‌شوند، اما امیدوارم درکم کنند و بدانند که مجبورم مهاجرت کنم.